Mijn naam is Noud Kaaij, inderdaad eentje van die Kaaij vlieg-familie. Ik ben geboren in Veldhoven, getogen in Steensel en de FLY-INN (het clubhuis van de voormalige EACzc). Vanaf een paar dagen oud liep ik al rond op (zweef)vliegvelden, dit omdat mijn vader, moeder, opa en andere opa allemaal deden zweefvliegen. De zweefvliegcultuur, -terminologie en -zienswijze zijn mij met de paplepel ingegoten.
Van kinds af aan ben ik geïnteresseerd geweest in de gehele luchtvaart. Echter moet ik wel toegeven dat ik in het begin helemaal niet zo happig was op een zweefvliegstartje, mijn hoofd zag vaak wit/groen na zo’n ervaring. Tussen mijn 5e en 12e levensjaar vond ik al dat draaien in zo’n warme cockpit minder interessant dan het spelen op de vliegvelden. Maar rond mijn 13e gebeurde er een wonder, mijn visie draaide 180 graden om, Noud wilde enkel en alleen nog maar (zweef)vliegen. 1 oktober 2014 werd ik lid van de Eindhovense Aero Club, toen vlogen wij al op het vliegveld Venlo. Ik maakte aardig wat starts, maar begon ook al snel in te zien dat mijn passie meer lag bij de langere thermiekvluchten. Wegens de telkens harde wind duurde het even voordat de instructeurs mij solo lieten, maar toch hebben ze mij met harde wind solo gelaten (de lappen van het doellandingsveld waaien voorbij op het filmpje van mijn eerste sololanding). Nadat ik toen driekwartier solo had gevlogen werd mijn thermiekhandje steeds meer geoefend, dit is wat ik wil.
Kort daarna mocht ik met mijn vader mee naar de Franse Alpen om te vliegen, deze mooie overlandvluchten in de bergen wakkerde een ambitie voor overlandvliegen en wetstrijdvliegen aan. Nadat ik mijn GPL heb gehaald bij de Venlo Eindhoven ZweefvliegClub in 2017, 19 dagen na mijn 16e verjaardag, ben ik direct begonnen met overlandvliegen. De Discus CS is daarbij mijn grote vriend geweest, rap volgde mijn eerste 300km vlucht.
In 2018 ervoer ik mijn eerste wedstrijden in een tweezitter. De Euroglide met twee vaders en zoons (Max en Caspar van Bree, en ik met mijn vader) was een hele unieke ervaring. 2 weken later volgde Bailleau in de EH met Caspar en Max, hier heb ik qua wedstrijdvliegen ontzettend veel van geleerd. In 2019 heb ik deze verworven kennis ook weer op Bailleau gebruikt, toen won ik de Amical klasse met de Discus. Ditzelfde jaar vloog ik buiten mededinging de Zomerwedstrijden op Malden mee, hier maakte ik mijn eerste solo 400km (wedstrijd)vlucht met de ASG-29Es van mijn vader.
Het wedstrijdseizoen van 2020 ziet er helaas niet meer zo rooskleurig uit, dit vanwege het welbekende …. virus. Ik hoop bij de Junioren Kernploeg nog veel kennis op te doen, mooie vluchten te maken en een gezellige tijd te hebben. Mijn doel is om te leren om goed de vaart erop te houden, en uiteraard naar de +500km vluchten. Op naar het seizoen van 2021!
