Onze updates
Probleem met het weergeven van Facebook berichten. Back-up cache in gebruik.
Klik om de fout te tonen
Van 31 juli t/m 14 augustus was de Junioren WK in Tábor, Tsjechië.
Lars van Breemen, Simon van den Eijkel, Jelmer Vis, Nick Faber, Maurits Hebels en Mark van den Ham hebben daar de Nederlandse eer vertegenwoordigd in de Clubklasse en Standaardklasse.
Resultaten van dit Junioren WK zijn hier te vinden:
Soaring Spot :: 12th FAI Junior World Gliding Championships
Via de website van de organisatie is alle laatste informatie te vinden en zijn de wedstrijdverslagen te vinden. Hieronder de uitnodiging video voor deze wedstrijd:
Dit jaar is er een van uitdagingen en mogelijkheden.
De eerste uitdaging van was het vliegklaar krijgen van de Au. Door het niet beschikbaar zijn van de vaste spuiter bij het Service Centrum Terlet was er wat achterstand opgelopen in het onderhoud van de Au. Met man en macht is er gewerkt om de Au weer voor onze junioren beschikbaar te krijgen. Iedereen van het SCT en de Gelderse die daaraan meegewerkt heeft hartelijk bedankt.
Naast de door het SCT gespoten rolroeren en stabilo is de echte blikvanger het prachtige nieuwe interieur van de Au: gemaakt en gesponsord door Leon Mol van www.molgeurts.nl
Ontzettend bedankt Leon!
De Cirrussen zijn komend seizoen maximaal vol geboekt met naast NK vele andere wedstrijden. Tussentijds trainen op de Cirrus en voor Nick en Thys toewerken naar het hoogtepunt van dit seizoen. De WK junioren van 30 juli tot en met 12 augustus in Litouwen.
Overigens gaat er een volwaardig team van 6 junioren naar deze WK. 3 in de Clubklasse en 3 in de Standaardklasse. De verschillende prestaties van de juniorenploeg kun je volgen op www.Dutchjuniors.nl en Facebook. Daarnaast komt er regelmatig een Tulip bulletin uit.
Op het ogenblik als ik dit schrijf zit de eerste grote wedstrijd er alweer op. Junioren Jelmer Vis en Rick Boerma namen deel in de Clubklasse van de grote wedstrijd in Klix. Helaas heeft het weer niet zo meegewerkt, slechts één wedstrijddag. Volgende grote wedstrijd zijn de Nederlandse Kampioenschappen op Terlet van 24 mei tot en met 2 juni. Thys Bastiaanse vliegt dan op de Au en Sjors van Loon op de Ag.
Het bestuur heeft komend seizoen ook nog het één en ander te overdenken.
Eind van dit jaar verlopen de leencontracten met de 9 mega-vrienden die allemaal 3000 euro per persoon kosteloos voor 5 jaar aan de stichting geleend hebben. Met dit geld plus nog een keer 2×3000 euro van twee andere mega-vrienden hebben we 4 jaar geleden de Au en Ag met alles er omheen gekocht.
Mijn doel als voorzitter was toen om na 5 jaar alle schulden af te kunnen lossen zodat we twee Cirrussen schuldenvrij in bezit zouden hebben. Op het ogenblik komen we nog een halve Cirrus tekort, maar het is ook nog geen eind 2017.
Komend half jaar zal er binnen het bestuur gesproken gaan worden over verlenging van het Cirrussen project. Zolang er geen uitsluitsel is over de richting van de clubklasse zou mijn voorkeur zijn om geen Cirrus te verkopen maar voorlopig zo door te gaan met dit succesvolle project. Er zullen dan wel weer sponsor afspraken en waarschijnlijk ook leencontracten voor langere tijd afgesproken gaan worden. In mijn ogen moet een bestuurslid wat deze afspraken maakt de gehele loopperiode van de afspraak in het bestuur zitting hebben. Voor onze penningmeester Ger Kwant en voor mij als voorzitter een reden en mooi moment om na 16 respectievelijk 11 jaar uit het bestuur van de stichting te stappen.
Wat de overdracht wel makkelijk maakt is dat we twee ex junioren kernploegvliegers bereid gevonden hebben om onze taken over te nemen.
Rens van Broekhuijsen en Jeppe de Boer zullen per 1 januari 2018 de nieuwe voorzitter respectievelijk penningmeester van de Stichting Zweefvliegevenementen Nederland worden .Het bestuur bestaat dan naast deze twee uit Alexander Venema ,Bart Berendsen en Victor Telkamp. 4 ex. Junioren, en een vader van een ex junior. Ik heb alle vertrouwen in dit team.
Maar het is nog niet zover. Eerst hebben we nog een heel wedstrijdseizoen voor ons.
Met het (nieuwe) bestuur ga ik de komende tijd om de tafel zitten om te overleggen hoe we een beter fundament voor de toekomst onder de Stichting kunnen leggen. Dan praat ik niet over welke en hoeveel vliegtuigen. Cirrus(en) of LS4(en) ze kosten allemaal geld. Twee vliegtuigen voor een junioren kernploeg beschikbaar hebben is in de wereld uniek ! Maar hoe kunnen we die beschikbaarheid voor de toekomst wat zekerder stellen?
Onafhankelijk van elkaar zaten Rens en ik in een zelfde richting te denken. Een soort junioren happening ergens in dit najaar op Terlet. Een middag en een avond gezelligheid ideeën uitwisselen , biertje drinken en …. natuurlijk dat fundament verstevigen, geld inzamelen bedoel ik.
Als je ideeën hebt? Stuur mij maar een mail. Nico.Koster.DJ@gmail.com
Met vriendelijke groet,
Nico Koster
Voorzitter stichting Zweefvliegevenementen Nederland
[Reactie plaatsen...] - [Scroll naar boven...]
Klix wettbewerb 2017
En hop, daar gaan we weer, een nieuw seizoen een nieuwe wedstrijd. Rick en Jelmer vliegen deze week de Klix wettbewerb 2017, op het vliegveld Klix. Wij zijn hier allebei nog nooit geweest en dus de hele omgeving is weer nieuw. Meertjes overal, heuvels in het zuiden, grote bossen en een paar koeltorens in het noorden.
Na lekker een dagje gereden te hebben kwamen we na ruim 700 kilometer op het veld aan. Enkele andere Nederlanders waren al aangekomen en zo konden we snel een mooi plekje vinden.
Aangezien wij beiden geen ervaring hebben in deze omgeving en Klix als vliegveld, was het natuurlijk wel erg fijn om even een trainingsvluchtje te maken. Zo hebben wij op de donderdag heerlijk de omgeving kunnen verkennen. Rick op de Au en Jelmer op de HE, beide van het type Standaard Cirrus. Zo hebben we menig koeltorenwolkje van dichtbij gezien. Op zo’n manier thermieken waarbij de vario van +7 naar -5 heen en weer gaat en alles alle kanten op stuitert hadden we nog niet eerder meegemaakt! Op trainingsdag was het niet uitmuntend weer en met maar 100 OLC-kilometers zijn we met een leuke finalglide naar het vliegveld gevlogen.
Helaas waren de vrijdag en zaterdag niet goed genoeg om het gehele veld van ruim 120 zweefvliegtuigen in de lucht te houden. Op deze dagen konden daarom nog even de laatste verbeter puntjes op de kisten aanbrengen.
Na deze twee rustdagen was de voorspelling eindelijk echt goed: De wolken basis zou naar 2000 meter gaan en gemiddeld 3 meter bellen. De thermiek zou echter wel al op tijd ophouden, de opdracht was 263 km (rechthoek) voor de clubklasse en wel 460 km voor de open klasse. In Klix doen ze alles rustig aan; met een briefing om halfelf en zo’n groot deelnemersaantal en een vroeg einde van de thermiek, bleef er maar een klein window over voor die afstanden.
Om 13.38 konden we op een comfortabele 1700 meter MSL (1550 AGL) starten. Met die 3 meter bellen was het eerste been zo voorbij en zaten we al in Polen. Het tweede been was helaas niet zo’n feest. Het eerste stuk ging nog lekker maar in het tweede gedeelte steeg de basis niet maar daalde hij alleen totdat we met 1100 meter maar blij moesten zijn. Gelukkig waren de bellen nog goed, alleen een stuk lastiger te vinden. Met nog goed de snelheid erin konden we aan het derde been beginnen.
Het noordelijke been zou, met zo’n 20 kilometer per uur wind uit het oosten, gemakkelijk moeten zijn. Echter werd de pret een beetje bedorven door een groot stuk lucht waarin zich geen tot zeer weinig cumuls bevonden. Waar we op het tweede been los van elkaar vlogen hadden we elkaar op het derde been elkaar hard nodig. Met een sterk staaltje teamvliegen hebben we ons hier goed doorheen geworsteld. Omdat dit blauwe gat de snelheid niet ten goede kwam, en we bij 1000 meter al weer verder moesten, werd het langzaamaan steeds later. Gedurende dag nam de wind ook toe en op het derde keerpunt waar we maximaal benedenwinds van Klix vlogen was hij al tot 30 kilometer per uur toegenomen. Hier werd het dan ook duidelijk dat de bellen minder werden en we nog flink ons best mochten doen om terug te komen. Door de sterke tegenwind en zwakke bellen moesten we veel draaien en konden we nog maar amper afstand maken. Het resultaat: Twee buitenlandingen naast elkaar op 45 km voor het einde. Als troost zagen we in dit veld een aantal Wilga’s weg vliegen om andere kisten op te halen. Vele kisten met zelfstarters hoorden we langsvliegen, en als grote troost kwam de er nog een Cirrus in hetzelfde veld landen. Dit heeft ons alsnog een mooie 11de en 12de plek opgeleverd in het klassement. Jammer van de buitenlanding maar aangezien de wedstrijdleiding toch een beetje een roze bril op had gezien de tasksetting was er deze dag helemaal niemand rondgekomen. Van geen enkele klasse!
Wij gaan nog wat offers brengen aan de weergoden, want de vooruitzichten zijn nog wat marginaal, en dan rammen met die Cirrusjes!
Jelmer en Rick
De junioren hebben deze winter hard gewerkt om het seizoen vroeg te kunnen laten beginnen. De Ag is na een paar intensieve winterwerkdagen en een keuring buiten in de sneeuw vrijwel vlieg klaar.
Dank aan iedereen die dit mogelijk gemaakt heeft, en compliment aan de junioren voor hun strakke planning. Aan de Au is deze winter veel gedaan. Op Malden zijn door de junioren in diverse weekenddagen de rolroeren en het stabilo geschuurd, op het moment van schrijven liggen de rolroeren en het stabilo bij het SCT om gespoten te worden. Ondertussen heeft Leon Mol de cockpit aan de binnenkant onderhanden genomen. Leon heel hartelijk bedankt voor deze upgrade van de cockpit. Zodra het klaar is komen er foto’s. Planning is dat de Au eind maart weer beschikbaar is voor de junioren.
De financiële cijfers van de stichting over 2016 zijn bekend.
Het financiële plaatje ziet er zeker niet slecht uit, maar voor de continuïteit van het Cirrussen project zou ik ze wat beter wensen. Ben je Vriend van Tulip en heb je belangstelling voor de financiën, laat mij dat dan even weten, stuur ik je ze toe. Niets geheims aan.
2017 is het eerste jaar dat we het zonder huurinkomsten van de KNVvL moeten doen. Alleen de inkomsten van de Vrienden van Tulip en bijdragen van sponsors hebben we dit jaar tot onze beschikking om de Cirrussen in de lucht te houden. Om een idee te hebben, vorig jaar waren deze inkomsten € 3670. Na de kosten voor de exploitatie blijft er rond de 1000 euro per jaar over voor reservering groot onderhoud of afschrijving, dat is dus te weinig. Daarnaast hebben we nog onze verantwoording naar de Mega Vrienden toe, zij hebben de stichting kosteloos geld beschikbaar gesteld om de Au en de Ag te kopen. Eind 2017 loopt het huidige project af en zou de planning zijn om 1 Cirrus te verkopen en de leningen van de Mega Vrienden af te lossen. Er gaat echter nog heel veel water door de Rijn voordat het zover gaat komen….
Op het ogenblik is de Cirrus in de Clubklasse het beste type om de grote wedstrijden mee te vliegen. Omdat de meeste junioren alleen via de stichting en niet via hun club Cirrus ervaring op kunnen doen is de belasting op de Au en Ag hoog. De kisten zijn een soort “slachtoffer” van hun eigen succes. Twee Cirrussen die per stuk 150 a 200 uur per jaar vliegen en beide meer dan 40 jaar oud zijn. Kunnen de Au en Ag dat op langere termijn technisch aan? Kan de stichting dat financieel aan?
Aan de andere kant zal de stichting alle financiële zeilen bij moeten zetten om überhaupt maar één LS4 achtige kist voor de junioren aan te kunnen schaffen en in de lucht te houden.
Op de diverse social media is er de afgelopen tijd ophef geweest
over een voorstel omtrent de toekomstige regelgeving in de Clubklasse. Het aandeel
van het stichting bestuur in deze discussie was dat we belang hebben in een uitkomst van deze discussie. De twee Cirrussen zijn gefinancierd met geleend geld. Mocht er een regelgeving komen dat de Cirrussen minder aantrekkelijk en dus minder waard maakt dan willen wij dat graag niet als laatste weten. Het bestuur heeft geen mening in deze discussie, uiteindelijk faciliteert ze alleen maar voor de junioren kernploeg.
Ze heeft wel belang bij een toekomstbestendige structuur van de clubklasse, zodat er plannen voor de langere termijn gemaakt kunnen worden.
Helaas is de discussie inhoudelijk niet zo gevoerd als ik gehoopt had en zijn we nog geen steek verder.
Binnenkort in de andere helft van het maart Tulip bulletin: De WK junioren, de rest van komend wedstrijdseizoen en wat daarna?
Met vriendelijke groet,
Nico Koster
Voorzitter Stichting Zweefvliegevenementen Nederland
Het is alweer zo’n beetje halverwege het winterseizoen. Een jaar geleden vlogen we nog met heerlijke zomerse temperaturen down-under bij het junioren WK in Narromine. Prachtige herinneringen en eigenlijk te bizar voor woorden dat het alweer een jaar geleden is. Dit jaar zijn we al hard aan het klussen om de beide kisten weer in picobello staat te krijgen voor het seizoen 2017 waarin weer een Junioren Wereldkampioenschappen wordt georganiseerd. Dit maal in Pociunai, Litouwen, dus het is uiterste belangrijk dat de kisten weer in top toestand komen.
Tot nu toe hebben we twee klussendagen achter de rug en hebben we al grote stappen kunnen zetten. Tijdens de eerste dag in Hellouw bij Nico Koster, die iedere jaar zijn schuur ter beschikking stelt om ’s winter te kunnen klussen, hebben we de Ag vrijwel klaar weten te krijgen voor de jaarlijkse inspectie. De kist is weer goed schoon gemaakt, mankementen verholpen en is er genoteerd waar de technicus even naar moet kijken bij de inspectie. Tijdens de lunch kon het klassieke broodje kroket natuurlijk niet ontbreken!
Bij de tweede klusdag waren we te gast bij de Nijmeegse Aeroclub. Vrijwel iedereen was aanwezig! Met 8 man sterk én Annemiek hebben we ons volledige gefocust op de Au. Vele handen maken licht werk! Aan de Au zal dit jaar veel moeten gebeuren. Zo zullen bijvoorbeeld de roeren en stabilo overhauld moeten worden aangezien de lak van deze onderdelen veel scheuren bevat. Verder zal ook de cockpit een opfrisbeurt krijgen door de ruim veertig jaar oude bekleding te vervangen.
In de mooie hangaar van de NijAC konden we onder leiding van Ger Kwant beginnen aan het schuren van het stabilo en richtingsroeren. In een dag werk hebben we onwijs veel werk kunnen verrichten. Zo hebben Robin en Sjors onder andere de vleugels gepolijst en gewaxt; heeft Rick een reparatie gedaan aan het stabilo; Jelmer onder andere druk bezig geweest met de wielkast en romp weer op orde brengen; Annemiek, Thys, Robin, Mathijs begonnen aan het schuren van de rolroeren; Sjoerd en ik de luidspreker van de radio vervangen en de bedrading opnieuw aangelegd. Én ga zo maar door. Het was al met al een erg gezellige dag en we hebben grote stappen gezet.
NijAC bedankt voor de gastvrijheid en het gebruik maken van de mooie werkplaats zodat we deze werkzaamheden konden uitvoeren! Frouwke bedankt voor het lekkere avondeten en Floor voor de warme chocomelk! Het was een geslaagde dag!! 🙂
—
Nick
De naam lijkt dan wel op de NJW (Nederlandse junioren wedstrijd), maar nu ik er gevlogen heb weet ik zeker dat het wat anders is. Vooral het niveau van de vliegers is een heel stuk hoger. Logisch natuurlijk omdat ze zich eerst via een regionale wedstrijd moeten plaatsen hiervoor.
Van 29 juli tot 13 augustus zat ik (Jelmer Vis) bij de Duitse junioren wedstrijd in Marpingen (vlak bij Luxemburg). Hieraan mag ik meedoen omdat ik aspirant lid ben van de junioren kernploeg. En daarnaast omdat Frouwke Kuipers dit voor mij geregeld heeft (bedankt!). Als vliegtuig kon ik met de prachtige PH-1550 HE Std. Cirrus B vliegen en als (t)ophaler en mede-eigenaar van het vliegtuig was mijn vader Jaap Vis mee.
En toen begon het, de Duitse junioren, meteen de eerste wedstrijd dag een flinke opdracht: 302 km race. De weersvoorspellingen waren dat er cumuls zouden komen, maar ook een goede kans op uitspreiding en buien. Na lekker een ruime 100 km van de opdracht gevlogen te hebben kwamen we een flinke plak tegen. Die plak leek al redelijk aan het uitregenen te zijn, maar er stonden nog wel wat cumuls voor. maximale hoogte gepakt en naar die cumuls gaan glijden. Hoe dichterbij ik kwam hoe meer ze verdwenen, dat werd hem dus niet. Dan maar onder die plak wat gaan zoeken. Daar helaas net een bel gemist die sommige anderen wel hadden. Hierdoor stond ik helaas meteen al de eerste dag, net als velen in de clubklasse buiten. Slechts 36ste van de 39 geëindigd en dus meteen al een flinke achterstand.
Een vliegwedstrijd was ook daar vaak niet alleen maar lekker weer: de volgende drie dagen helaas geen vliegdagen in de clubklasse gehad, maar wel veel andere dingen kunnen doen. Waaronder eens de omgeving verkennen vanaf de grond.
De dagen ernaar gelukkig wel prachtig weer…
Laten we het erop houden dat dit een heel erg leerzame wedstrijd was: Je vluchtcomputer moet je helemaal kennen voor een wedstrijd en het vliegtuig moet helemaal perfect in orde zijn. Tijdens die dagen had ik sommige momenten waarbij ik heel blij was met hoe het ging met het vliegen. Alleen tijdens dezelfde vlucht soms een grote fout gemaakt waardoor ik weer buiten stond. Door deze fouten heb ik wel heel veel geleerd en ik heb nu genoeg werk deze winter om alles goed te analyseren en er zo nog meer van te leren. In ieder geval goed geleerd dat je niet moet buitenlanden!
Twee van de laatste dagen ben ik wel op het mooie Marpingen geland.
1 van deze dagen was een 2 uurs AAT. Dat was een redelijk bijzondere dag omdat er maar 1 lijn met cumuls was, waarschijnlijk veroorzaakt door de ±25 km/u wind. Met het vliegen die dag ging het erg goed, steeds hoog gezeten en sterke bellen gepakt. Hierdoor met een gemiddelde gefinisht van 80 km/u. Helaas door een AAT berekening fout, door te weinig kennis van de LX, kwam ik 14 minuten te vroeg aan, dag snelheid (70.1 km/u). Ook door dat gebrek aan kennis van de LX daar nog eens 40 strafpunten bovenop voor te hoog starten. Waarschijnlijk door het verschil tussen navigatie en logger klopte het ook niet helemaal. Door die strafpunten van een mooie 5de plek naar plek 26 gevallen. De winnaar die dag had een snelheid van 71.9 in een libelle. Ook deze dag dus weer veel geleerd, en de volgende keer zal dat vast weer beter gaan.
Ook bijzonder was de andere dag. Vlak voor de wedstrijd hebben we geleende elektrische bugwipers op de cirrus gemonteerd. Bedankt Francois Jeremiasse! Alleen gaven ze de laatste dag helaas een probleem, halverwege de 100 km opdracht besloot 1 van de bugwipers nadat hij bijna bij de romp was gewoon nog een keer te gaan, prima dacht ik, zie ik je zo wel weer terug. Even later gekeken of hij al terug was. Helaas, hij had zich perfect om de tip gevouwen zodat hij goed vast zat, maar wel haaks op de luchtstroming. Dit in combinatie met een redelijke bries leverde een glijgetal van een gestroomlijnde baksteen (20) op. Daarnaast leek het me niet verstandig om snel te vliegen met een bugwiper aan de tip, nu zat hij tenminste vast. Door veel stijgen op finalglide kwam ik uiteindelijk ook aan op een hoogte waarbij ik uitgebreid kon testen hoe veel effect de remkleppen kunnen hebben.
Wat een leerzame wedstrijd!
En wat een aardige behulpzame duisters!
Jelmer Vis
[Reactie plaatsen...] - [Scroll naar boven...]Zoals misschien wel bekend zijn de Zomerwedstrijden 2016 op Malden in volle gang. Vier van de junioren vliegen in de clubklasse mee; Jelmer, Nick, Rick en Thijs. Robin vloog enkele dagen als snuffelaar buiten mededinging mee.
Anders dan de voorgaande jaren waren de eerste 3 dagen goed voor allemaal wedstrijddagen. Deze dagen waren goed voor ruim 620 opdracht kilometers. De 1e dag (114 km) was na de passage van een kou front een mooie dag met goede cumulus bewolking. Terwijl er op 2e en 3e dag overwegend blauw en erg warm was, met slecht lokaal enkele cumuli.
Het junioren team heeft zich op deze dagen van de goede kant laten zien, de dag top drie werd namelijk elke dag door de junioren bezet: Jelmer (1x 2e), Nick (1x 1e, 2x 3e), Rick (2x 1e, 1x 2e) en Thijs (1x 2e, 1x 3e). De top drie in het totaal klassement wordt dan ook door de junioren gevuld: Nick staat 1e (1991 punten) , gevolgd door Rick met 21 punten achterstand, en Thijs staat met 1895 punten 3e.
Met nog 3 potentiële wedstrijd dagen is er nog van alles mogelijk. Volg de vliegers via: http://live.glidertracking.com en de scoaring via www.soaringspot.com/en_gb/zomerwedstrijden-2016. (Foto’s Alberta Boerma-Wiersma)
[Reactie plaatsen...] - [Scroll naar boven...]Tulip bulletin, juni 2016.
Eind juni, we zijn alweer over de helft van het vliegseizoen. Als ik in mijn eigen logboek kijk naar wat ik tot nu toe gevlogen heb wordt ik niet blij, het weer werkt niet echt mee om het zacht uit te drukken. Toch is er afhankelijk van dat weer flink gebruik gemaakt van de Au en Ag. Verschillende junioren hebben, zoals dat gaat met sport, goede en minder goede prestaties neergezet met één van de Cirrussen.
Een paar resultaten. De Gelderse 1 daagse, een tweede en derde plaats in de Clubklasse op de Ag en Au door Nick Hanenburg en Robin Smit. Een week later Annemiek Koers op de Au een overwinning tijdens de Teuge 2 daagse. Op 3 mei 726 km op de Ag door onze vicewereldkampioen Robin Smit http://www.onlinecontest.org/olc-2.0/gliding/flightinfo.html?flightId=2012210209
De Open Benelux Kampioenschappen verliepen voor Annemiek en Lars Berendes niet helemaal naar wens, waarbij Lars door pech niet eens de hele wedstrijd uitgevlogen heeft. Rick Boerma wist daarentegen tijdens de Open Militaire Kampioenschappen een mooie derde plaats in het Clubklasse klassement te behalen. Verslagen van de verschillende wedstrijden staan op de juniorensite.
Voordat er in april gevlogen kon worden moest er door de junioren eerst onderhoud aan de Au en Ag gedaan worden. Uiteindelijk hadden de kisten een aardig reisje heen en weer naar Australië en heel wat vlieguren achter de rug. In één weekend is al het onderhoudswerk aan de Au en Ag verricht. Het betere poets- en smeerwerk door de jongens van de kernploeg, als het ingewikkelder werd of er iets georganiseerd moest worden kwam Annemiek om de hoek kijken en de inspecties werden gedaan door de vaste technici Mark Verhagen en Harry Huiskes. Voor de junioren hoort zo’n onderhoudsweekend er bij, voor de heren technici is dit zeker niet zo. Harry en Mark weer bedankt voor jullie tijd.
Zonder sponsors is een project als de Au en de Ag niet mogelijk. Iedere bijdrage voor de junioren en/of de Au en de Ag wordt bijzonder gewaardeerd. Om te beginnen natuurlijk de perfecte aflevering uit Australië van de Au en Ag in Venlo door het Australian Soaring Centre Corowa De definitieve afsluiting van een geweldig project. Grietje en Francesco nogmaals bedankt! De Glider Pilot Shop voorzag de Au en de Ag voor een zacht prijsje van twee complete GPS/Areoclean pakketten. https://www.gliderpilotshop.com/gps-aeroclean-complete-cleaning-kit.html
Tevens voorzag de Glider Pilot Shop in samenwerking met Naviter alle junioren van een SeeYou PC en mobiele licentie.
De junioren hebben zelf voor ieder lid van de kernploeg een gesponsorde licentie van www.Topmeteo.de geregeld.
Een paar keer dit voorjaar hebben we een beroep moeten doen op het Service Center Terlet, altijd snelle service. Iedereen bij het SCT bedankt.
Weer mooie bijdragen van de diverse bedrijven die het mogelijk maken dat de junioren presteren en de Cirrussen bestaan.
Het weer moet wel wat beter mee gaan werken maar er komen nog een paar leuke wedstrijden voor onze Cirrussen aan.
Half juli vertrekt Nick Hanenburg met de Ag richting Pociunai Litouwen, voor de Wereldkampioenschappen Clubklasse. http://www.wgc2016.lt/ . Een mooie voorbereiding voor de WK Junioren op hetzelfde veld een jaar later.
Wat de Au nog aan wedstrijden gaat vliegen is nog onzeker. Bij junioren weet je het nooit helemaal zeker met name door onverwachte studieverplichtingen. Als er een herkansing voor een studievak in de zomervakantie mogelijk is moet je soms daarvoor kiezen in plaats van een wedstrijd op Bailleau of de Duitse Junioren Kampioenschappen.
Volg de junioren op https://www.facebook.com/DutchJuniorGlidingTeam
Nico Koster
Voorzitter Stichting Zweefvliegevenementen Nederland
Na het OBGC op Terlet was er een weekje rust voordat de Openbare Militaire Kampioenschappen te Malden plaats zouden vinden. Aangezien ik (Rick) nog geen ervaring op het vliegtuig type Standaard Cirrus had heb ik deze week gebruikt om bekend te worden met dit type. Met slechts 3 starts op de PH-501 vertrok ik naar Malden om met de AU in de clubklasse mee te doen. De voorspelling voor de OMK week waren rond uit fantastisch. Genoeg dagen met ongeveer 500 km voorspeld. Maar door de vele regen dat rondom Malden gevallen was in combinatie met verschillende luchtsoorten klopte er helaas weinig van alle voorspellingen. Zo werden de Maandag en de Dinsdag uiteindelijk gecanceld omdat de inversie maar niet veel hoger dan 500 meter wilde klimmen. Ondanks dat het weer geen vluchten toe liet was het wel heerlijk (terras) weer.
Woensdag – 212.9 km – Malden SP2 – Deil – driebera12 – Tiel – Zevenaar – Malden Gld
Rond 12:30 werd de snuffelaar de lucht in gestuurd. En in tegenstelling tot de eerdere dagen zat de inversie hoger. Met de snuffelaar op 650 m werd de clubklasse gelanceerd. En na een uitgestelde start werd de lijn geopend. Het duurde echter nog een tijd voordat de basis op 1000 meter zat. Met blauw weer zorgde dit voor moeilijke omstandigheden. Toen ik uiteindelijk op de 1000 m uitkwam was het al 15 uur voordat ik over de startlijn vloog.
Op pad, was er weinig te beleven. Geen enkele indicatie van thermiek, geen vogels en geen zwevers zien draaien. Aangezien Nijmegen genoeg stijgen gaf, mikte ik op de stad Kleve. Helaas kon ik daar geen thermiek vinden en was het avontuur snel ten einde. Na 22 kilometer strandde ik net oost van Kleve. In een gemaaid gras veld wachtte ik toch mijn ophaler mij gevonden had. In de tussen tijd trok ik al enig bekijks en werd me genoeg lekkers toegestop: 2 kaasbroodjes, water, een capri sonne, een broodje gezond met een koud flesje cola, nog een fles cola. Ik verbaasde me er al vaker over, de gastvrijheid van onze oosterburen is echt fenomenaal. Na een gesprek met lokale zweefvliegers en een jochie van 9 laaiend enthausiast gemaakt te hebben voor het zweefvliegen met mijn verschijning in het weiland. Werd ik eindelijk uit mijn ‘lijden’ verlost en vertrok ik weer richting Malden.
Al met al een leuke dag, maar het resultaat was teleurstellend: een 8e plek met 35 punten, een achterstand van 264 punten op de dagwinnaar Sander Terpstra (SX) die 193 km wist te vliegen. Een knappe prestatie op een dag waar slechts 2 kisten (in de combi en open klasse) rond wisten te komen.
Donderdag – 158.6 km – Malden SP2 – Deil – driebera12 – Tiel – Zevenaar – Malden Gld
Net als op de woensdag was het een blauwe dag. In het oosten, net ten westen en in het noorden waren nog cumulus wolken te vinden. Maar in het opdracht gebied kwamen ze helaas niet voor. De opdracht lag zo goed als volledig in het rivieren gebied. Dit in combinatie met een basis rond de 1200 meter zorgde voor een lastige dag.
Ik had voor mezelf het plan om rond 14:30 af te vliegen, om te wachten op iets betere condities. Ik vloog, 11 seconden later dan gepland, iets eerder dan de INF (Lennart Batenburg) af. Het eerste been vlogen we gedeeltelijk samen en dat had wel voordelen aangezien de bellen lastig te localiseren waren. Halverwege raakte ik Lennart kwijt om later, samen, nabij het 1e keerpunt laag uit te graven. Het scheelde niet veel of we stonden bji de SX in het weiland. In dit blauwe weer was het continue opletten of er aanwijzingen van thermiek was. Vogels, andere kisten en mikken op thermische triggers was het devies.
Richting het 2e keerpunt ging redelijk maar de snelheid liet nog wat te wensen over. Tot het derde keerpunt ging super, en langs de rivier naar Zevenaar ging het weer wat minder. Uiteindelijke na veel gescharrel en 3 goede bellen over de gehele vlucht wist ik een 2e plek te scoren met 61.6 kilometer per uur met 431 punten, 78 punten achter de dagwinaar Jeroen van Dijk (KM) met 76 km/h! In het totaal klassement geklommen tot een 4e plaats gestegen. Nog 1 plek te gaan om op het podium te komen met nog 1 dag te gaan.
Vrijdag – 140.9 km – Malden SP2 – Borken-South – Zevenaar – Malden Gld
De vrijdag was alweer de laatste dag van de OMK. De voorspelling gaf aan dat er misschien nog wat cumulus wolken zouden komen (en afscherming). Daarom vloog ik als laatste af om zo meer voordeel van de wolken en de kisten voor mij te hebben. Echter was het ten oosten van Emmerich al weer blauw. Dat betekende dat ik wat voorzichtiger moest vliegen en goed op andere kisten zou letten. Met de hete adem van de open en combi klasse gaggle’s in de nek was het doorvliegen geblazen. Want eenmaal met een gaggle in een bel kon je het centreren wel vergeten. Daarom heb ik me uiteindelijk wat los gevlogen en kon ik wat vrijer vliegen. Halverwege Borken en Zevenaar kwam ik laag bij de cumulus aan waar in na enig zoeken en wat hulp van de KM een goede bel vond waar ik gemiddeld 1.9 meter per seconde uit haalde. De KM haalde er maar 1.2 m/s uit waardoor ik hem uiteindelijk voorbij kon.
Door deze bel zat ik al bijna op final glide en zat het tempo er weer goed in, met wolken op pad was ik al bijna thuis. Na 2 slagen bij de HE in de bel gemaakt te hebben vloog ik weer door. Ik had nog maar 120 meter nodig voor de final glide en ik had verwacht dit wel op het pad bij te kunnen klimmen. Helaas was het pad minder goed dan verwacht en moest ik noodgedwongen in een minder belletje de laatste meters winnen. Hier haalde de KM mij weer in. En finishte ik 3 minuten later, maar aangezien ik later was afgevlogen was ik uiteindelijk 14 seconden sneller met 71.8 km/h. De T2 was de snelste (40 seconden sneller) met 72.2 km/h, maar op handicap won ik de dag. 454 punten tegen 429 (T2, 2e) en 404 (KM, 3e).
Hierdoor wist ik op de laatste dag van de OMK nog te klimmen van de 4e naar een 3e plek in het klassement. Ondanks een matige start en slechts 8 starts in totaal op de Cirrus een prima resultaat. Met 5 dagen zon, 3 vliegdagen en een ontzettend relaxte sfeer heb ik het enorm naar mijn zin gehad. En natuurlijk wil ik de sponsoren en mijn ophalers bedanken voor de beschikbare middelen en diensten!