Het zit erop!

Deze WK Junioren 2015 is geschiedenis.

Opruimen, schoonmaken, geleende spullen terugbrengen, vliegtuigen transport klaar maken, terug kijken en nog steeds genieten, dat is denk ik waar het team deze dagen mee bezig is.
Het Nederlands Junioren team kan op een geweldige voorbereiding en WK  terugkijken. Hoe de WK precies geëindigd is voor het team weet ik tijdens het schrijven van deze WK update nog niet. We hebben tenslotte nog 4 mogelijke vliegdagen te gaan.
Ik kan het niet laten, ik heb de mogelijkheid, morgen, woensdag, vertrek ik richting Narromine. 8 Dagen uit en thuis. Minstens twee dagen onderweg om aanwezig te kunnen zijn bij  het eindresultaat van onze vliegers. Het resultaat dat mogelijk gemaakt is door heel veel hulp van tientallen mensen, de weg er naar toe iedere dag gevolgd door (599 via de email, 902 via Facebook en maximaal 1025 unieke bezoeken per dag op de site)  Het was mooi !!
Wie meer verantwoording wil hebben over haar of zijn financiële bijdrage aan de trainingsweken kan mij benaderen.
Begin april komen de containers uit Corowa in Venlo aan. De LS8en gaan terug naar hun eigenaars de G2  naar GLC Illustrious en de SR naar Jan en Robbie Seton. (Winter)werk aan de winkel voor de LS8 vliegers Robin en Ronald.
De Au en Ag krijgen zo snel mogelijk na aankomst in april door de hele (aspirant) junioren kernploeg hun broodnodige winteronderhoud. De beide Cirrussen zijn tegen die tijd het hele komende seizoen toegewezen aan de diverse  junioren voor training en wedstrijden. Op naar een volgende WK of andere grote wedstrijd.
Het bestaansrecht van twee eigen junioren kisten is ondertussen wel bewezen. 2016 is het laatste jaar dat we nog financieel ondersteund worden door de KNVvL. Na 2016 moet de stichting  die de twee Cirrussen bezit en beheert op eigen financiële benen staan. Een grote uitdaging om de gehele exploitatie van twee Cirrussen rond te krijgen.
Is het niet de aflossing van een lening, dan is het wel de reservering voor groot onderhoud aan de Au.
Na meer dan 40! Jaar behoeft deze kist langzamerhand wel een nieuwe laklaag.
Ik krijg als voorzitter van de stichting waarschijnlijk nooit meer zo veel lezers van de Junioren Nieuwsbrief, dit is mijn kans. Als je de junioren kisten Au en Ag een warm hart toedraagt en je hebt de financiële mogelijkheid. Wordt dan Vriend van Tulip en vul dan het formulier in (http://www.dutchjuniors.zweefvliegen.net/sponsoren/vriend-van-tulip/).  Gun onze jonge toptalenten de mogelijkheid om voor een maand te trainen en een wedstrijd te vliegen op een eigen kist. Help de Au en de Ag te behouden voor onze huidige en toekomstige toptalenten.

Nico Koster
Voorzitter Stichting Zweefvliegevenementen Nederland


Over Nico Koster

Mijn naam is Nico Koster, als 14 jarig jongetje in 1977 begonnen met zweefvliegen bij de Vliegclub Haamstede. In eerste instantie alleen maar om meer kans te hebben beroepsvlieger te worden, al snel werd het mijn grote passie. Op mijn 16e de eerste overland op de ASK18 en twee jaar en enkele overlands later al voor de wind vanaf Haamstede met de Astir CS bijna 400 km uit in midden Frankrijk geland. Zonder kaart, GPS of wat dan ook, had geen idee waar ik geland was. Was een andere tijd, waar ik goede herinneringen aan heb. Het wedstrijdvliegen trok mij wel, en na twee keer zomerwedstrijden vloog ik op mijn 23e mijn eerste NK op de DG 100. Ik denk dat ik totaal 15 x Nationale gevlogen heb maar ben nooit hoger geëindigd dan een 8e plaats. Dat ik mijn vrouw Karin en moeder van onze twee kinderen Katja en Lex op een NK ontmoet heb is natuurlijk al een eerste prijs. Karin heeft in al die jaren vele duizenden kilometers met een ophaalwagen gereden en vele weken al kamperend met twee kinderen op een zweefvliegveld doorgebracht. Een echte zweefvliegers echtgenote. Zeker de wedstrijd van een week op het vliegveld Keiheuvel heb ik tot een tien jaar geleden vaak aan meegedaan. Was een ideale wedstrijd voor gezinnen. Hier heb ik ook het hoogtepunt van mijn wedstrijdvlieg carrière meegemaakt door een keer als eerste algemeen te eindigen. Of ik nou zou goed was weet ik niet, zou ook door gebrek aan tegenstand kunnen zijn. Verder zijn de grote wedstrijden op Bailleau, Issoudun Klippeneck e.d. geen onbekend terrein voor mij, al is er de afgelopen jaren vast veel verandert. Aan wedstrijden vlieg ik tegenwoordig hoogstens nog een eendagswedstrijdje en mag graag Euroglide vliegen. Op Haamstede was ik al jong instructeur, maar ben denk ik nooit een goede DBO instructeur geworden. Ik zat liever achterin een tweezitter om het overlandvliegen en wedstrijdvliegen te promoten, dat gaf en geeft mij meer voldoening. Tijdens mijn 8 jaar chef-instructeur zijn op Haamstede werd dat promoten van het prestatievliegen mij niet altijd in dank afgenomen. Als CI doe je het toch nooit goed, dus dat hoort er bij. Dat ik in die tijd misschien een klein beetje invloed heb gehad op de ontwikkeling van twee van onze Nederlandse toppers in de wedstrijdvliegerij en ex. Haamstede vliegers Francois Jeremiasse en Mark Leeuwenburgh geeft toch een goed gevoel. Al is het maar dat ik ze heb leren landen. Het wedstrijdvliegen en promoten daarvan zit er dus al lang bij mij in, niet vreemd dat ik half 2006 ja zei op de vraag of ik voorzitter wilde worden van de Stichting Zweefvliegevenementen Nederland. Deze stichting beheerde in die tijd de ASW19 YX, deze kist was bestemd om alleen gebruikt te worden door leden van de Nederlandse Junioren Kernploeg zweefvliegen. De hele geschiedenis van de stichting en het verhaal achter het vervolg op de YX kun je elders lezen op de junioren site. Ik ben nog steeds met heel veel plezier voorzitter van de stichting die ondertussen de twee Cirrussen Au en Ag bezit. Sinds mei 2014 heb ik een stukje organisatie op mij genomen in de aanloop naar de Wereld Kampioenschappen voor junioren in december 2015 te Narromine Australië een tijdrovend, maar veel voldoening gevend gebeuren wat bovendien (gelukkig)ook eindig is. Mijn eigen vliegen heeft na 33 jaar op Haamstede in 2010 een kleine wending ondergaan. In dat jaar kreeg ik de kans om deel te nemen in de ASH31Mi met wedstrijdregistratie 31. Deze zelfstartende openklasse kist staat gestationeerd op Vliegveld Midden-Zeeland. Met dit schitterende vliegtuig mag ik tegenwoordig graag de randen van wat die dag mogelijk is op overlandvlieg-gebied aantikken. Vluchten van 8 uur of langer zijn geen uitzondering. Misschien heb ik wat training in veel vlieguren op een dag maken, dat beroepsvlieger worden waarom het in 1977 allemaal begon is namelijk ook nog gelukt. Ik vlieg sinds 1985 bij de KLM waarvan de laatste 20 jaar op de Boeing 747-400, ook dat weer nog steeds met veel plezier. Nico Koster