Eindelijk een dag met een hoge basis, jippie! Een rondje Denemarken van iets meer dan 300 km waar we alle meren, zeeën en fjorden kunnen bekijken. Er werd blauw met een basis van misschien wel 1700!! meter voorspelt, maar uiteindelijk waren er al cumeltjes te zien voor de start. Voor de start konden we al tot ruim 1200 meter stijgen (hier was het nog blauw) en hebben we nog even gewacht tot er een groep afgevlogen was. Het eerste been nog een beetje voorzichtig in het blauw en over de hei. Alle kisten zijn duidelijk te zien, er zit een inversie in en de witte vliegtuigen zijn duidelijk zichtbaar op de grijs/bruine achtergrond, verstoppen is er vandaag niet bij. Na het eerste keerpunt komen er enkele cumels te staan en word de padkeuze vrij eenzijdig. Doortje vliegt hier dapper door en is de groep helemaal zat. De basis stijgt hier ook en we kunnen naar 1500 m, bijna hoogtevrees van gekregen. Het stijgen is goed en we komen niet echt laag te zitten. Misschien zelfs wat te hoog gebleven en langer door moeten steken. Na het tweede keerpunt hebben we de vroegstarters bijgehaald en zitten bijna alle kisten bij elkaar, ook de standaard klasse (die ongeveer even snel vliegt als de clubklasse, maar dan met water ?!) is hier van de partij. Het blauwt uit, maar het goede stijgen zit er nog wel boven de droge gebieden. Ik vlieg met de AM richting een afgraving, waar ze haar laatste bel draait voor final glide en de dag wint. Mijn final glide was minder geslaagd, heb nog een paar slagen bijgedraaid en veel zakken onderweg. Ik dacht dat ik onder mijn glijpad zou komen en was zo geconcentreerd op het veld dat ik bijna het oplijnpunt vergeet, het viel nog mee met een haakse bocht richting de beercan, maar niet zo handig.. Lekker dagje gevlogen en veel gezien! Morgen lijkt het weer een mooie dag te worden en ’s avonds de international evening.

Onze prestaties worden mede mogelijk gemaakt door

Sinds gisteren horen wij bij het zusterschap van vliegende heksen! Na het afleggen van de eed, waarin wij beloven fairplay te vliegen, niet binnendoor te draaien en goed voor onze crew te zorgen, een shotje drinken en een zoen in het grote heksen boek vlogen we een rondje om het heksenvuur met onze godmother en hoorden we erbij! Iedere nieuwe pilote moest de eed in een vreemde taal oplezen en wij kregen Frans, Deens en Tsjechisch, de laatste niet al te makkelijk.

De wedstrijdleiding had er vandaag zin in en we kregen een opdracht van 258km richting oost en daarna noord. Zoals altijd staat de wind weer aan met 30 km/h vanuit het noord westen. De weerman voorspelde 850m basis met cumels, maar die kon wat hoger zijn als de dewpoint temperatuur wat omhoog ging. Voor het eerst starten we zonder uit te stellen om half 12. Eenmaal boven zit de basis op 950 meter en lijkt die niet veel verder door te stijgen. Na een beetje wachten vliegen we met de clubklasse op het meest noordelijke puntje van de lijn af onder de cumels door naar het oosten. Ik probeer een noordelijk pad aan te houden om met de wind weer op koers te komen. Bij het eerste keerpunt blauwt het een beetje uit en na het ronden scharrelen we richting de grote meren. Dit been gaat erg langzaam, te korte steken tegen de harde wind in. Een groep die 20 min na ons gestart is haalt ons hier al bij. Lilian bekijkt op dit been nog de landingsvelden van dichtbij en we raken elkaar kwijt. Ik zit ook nog een paar keer oncomfortabel en op wat minder draaien met deze wind helpt ook niet echt voor de snelheid. Na het ronden van het noordelijke keerpunt heb ik nog een goede klapper en stijgt de basis naar een recordhoogte deze wedstrijd. Naar het zuiden weer de struggle over de meren, het goede stijgen zit er op plekken nog wel. Op het laatste been en final glide is het pad goed en komen we zonder al te veel moeite weer terug op het vliegveld. Doortje is het nog gelukt om uit te lopen op de Fransen door een goed pad en final glide en komt als eerste clubklasser binnen, top! Ik waai nog bijna het luchtruim in en kom met een opdrachtsnelheid van 60 km/h binnengedruppeld, too slow.. daar baal ik wel van. De winnares vlieg vandaag met 69 km/uur rond, het is toch lastig om snelheid te maken met deze basis en wind in een clubklasse kist.

Doortje was erg blij met de 1250m die we vandaag hebben gehaald!

Uitzicht van de PI

Onze prestaties worden mede mogelijk gemaakt door

Vanochtend werden we wakker in de mist en kon ik nog maar net zien dat de gridbordjes op het veld waren gezet. Alle weermodellen spraken elkaar tegen en voor de wedstrijdleiding was het zelfs nog onzeker of we wel zouden gaan vliegen.. Eerst werd er een opdracht van 154 km uitgeschreven, die naar een aantal keer uitstellen veranderd werd in een AAT van 1.5 uur naar het westen en dan naar het oosten, met minimaal 105 km. Het Cirrus scherm was ondertussen weggetrokken en de wolkenstraten kwamen aan de hemel te staan (de wind valt gelukkig mee met ongeveer 10 knopen), hier hebben we zin in! We stonden helemaal achteraan en ik ging als laatste van de klasse de lucht in.

	Lilian krijgt haar prijs voor de dagoverwinning
We hebben net een nieuwe opdracht	Als laatsten over in de grid

Eenmaal boven steeg het goed en konden we makkelijk naar de basis klimmen. Ondertussen was het al bijna half 4 en veel langer wilden we ook niet wachten om weg te gaan. Goed opgelijnd aan een wolkenstraat vlieg ik zuid op de startlijn af (een straat Noordelijker blijkt achteraf beter). De straat gaf niet overal het goede stijgen, maar bracht me naar de eerste sector, waar ik in een bel wou omkeren. De bel in de sector was niet echt goed genoeg, dus weer een stukje verder met de wind mee en daar zat een vette bel tot aan de basis. Nu lekker glijden met de wind in de rug onder de straten naar de tweede sector, voorbij het vliegveld richting de hei. Hier moest ik nog een keer een straat oversteken, maar ging het glijden aardig goed. Ik kom hier ook de Duitsers tegen, met wie ik nog een stukje de sector invlieg. Ik dacht dat een cumeltje verder nog lonend zou zijn, maar die gaf jammer genoeg geen stijgen en de Duitsers waren al op de weg terug. Het pad terug was goed en ik heb van bijna 400m onder glijpad de hoogte erbij getrokken (+ nog 1 bochtje), nog 1 keer muggenpoetsen en terugglijden met nog heel wat andere kisten om me heen. Uiteindelijk gefinished met 88 km/h, waar ik tevreden over ben, maar wat nog niet genoeg is, de dagwinnares vloog 95 km/h. Toch nog wat harder steken en foutjes eruit halen 🙂 Vanavond mogen we een dansje doen om een groot heksen vuur en worden we ingewijd als deelneemsters aan ons eerste vrouwen wereldkampioenschap. Natasja is een Godmother van een van de nieuwe deeleemsters en die weet al wat ons te wachten staat!

Vogel gezien door Lilian

Denemarken vanuit de lucht door VR

Onze prestaties worden mede mogelijk gemaakt door

Een blauwe warme dag in Denemarken, het lijkt wel zomer! Wel weer een harde wind, dit keer uit het zuid oosten en op hoogte 15 tot 20 knopen. Meestal gaat de opdracht met de wind mee, dus dit keer een race opdracht richting het westen in de vorm van 2 driehoeken van iets meer dan 120 km, in totaal 244. Omdat het wedstrijdgebied niet zo groot is, hebben de meeste opdrachten minstens 6 keerpunten, opletten met programmeren dus.. Om half 1 gingen we als eerste omhoog en was het nog best lastig om boven te blijven. Doortje zakte onderuit en kon jammer genoeg het veld niet meer halen, voor haar dus een behoorlijke baaldag.. Nouja die hebben we nu dan allemaal gehad, vanaf nu gaat alles beter! Lilian en ik vlogen bij elkaar voor de lijn en na een paar keer wegwaaien over de lijn gingen we op pad naar de Noordzee! Ik liet me onderweg nog verleiden door een cumel zuid van koers, die niet de stijgwaarden gaf die ik graag wilde. Daar kwam ik wat standaard of 15-meter kisten tegen en een mooie bel, zodat ik richting het eerste keerpunt aan de rand van de zee kon glijden. Zo snel dat je bij de zee bent!

Na het ronden ging het met de wind mee lekker snel, over de heide en zand plekken had ik een goed pad richting het Noorden, hier kwam ik Lilian ook weer tegen. Bij het tweede keerpunt draaien we een bel in die we op 1000m verlaten, omdat het toch niet geweldig was en we alleen maar weg waaiden. Op naar de volgende zandgrond en heide, de hotspot die het toch niet zo goed deed.. Na een tijdje prutsen kregen we een aardig belletje en zaten we in een grote groep van club, 15-meter en standaard klasse kisten in de gaggle. Met de tegenwind en basis van 900m waaiden we bijna nog sneller weg dan we vooruit konden vliegen. De gaggle bleef bij elkaar en we schoven samen langzaam verder. Wat kost dat veel energie, steeds kijken, een loeiende flarm en matige stijgwaarden door de vele kisten in de bel. Uiteindelijk was mijn snelheid nog maar 40 km/h over de opdracht en kwam het 3e keerpunt bijna in zicht. De gaggle schoof richting het veld en ik dacht dat de hotspots richting het keerpunt ook nog wel wat zouden geven, jammer genoeg niet en ik landde buiten in hetzelfde veld als Doortje die ochtend. Anderen braken hier de opdracht of om op het vliegbeld te landen. Lilian was iets eerder van de groep gescheiden en heeft nog een mooie bel kunnen vinden waarmee ze tot de verste afstand kon komen, een dagoverwinning voor haar!!

Onze prestaties worden mede mogelijk gemaakt door

Eindelijk temperaturen boven de 20 graden en een zonnetje  😀 Jammer dat dit dan niet een mooie vliegdag geeft.. Een sterke ooster wind van 20 tot 25 knopen op hoogte en blauwe thermiek tot 900m als de trigger temperatuur bereikt wordt. Maar eerst de briefing waar ik even naar voren mocht om mijn dagprijs op te halen, een vluchtje op een vintage open tweezitter aan de lier (zie foto). Weet niet of ik dit al tijdens de wedstrijd al moet doen.. Na de briefing begon het hangen op de grid, uitstellen, een snuffelaar die 3 keer de motor starten, uiteindelijk cancellen en een caravaan van vliegtuigen terug naar de parking. Morgen lijkt het te gaan regenen en onweren, misschien daarvoor nog een venster..

Onze prestaties worden mede mogelijk gemaakt door

Vandaag de eerste dag, leuk! Het weer leek vliegbaar, er moest nog een kleine oclusie doorkomen (rond 1-2 uur) waarachter de hoge Cirrus zou verdwijnen en er een vliegbaar venster aan zou komen. De eerste start was gepland om 1200, wat een beetje vroeg leek. De wedstrijdleiding stelde de start daarom ook uit en er kwam een B-opdracht, groter dan de orginele: van 137 km naar 180 km. Om 1 uur maar starten onder een grote grijze plak met de opklaring komend uit het westen. De clubklasse stond achteraan, dus we zagen de 15-meter en standaard klapwieken bij het veld. Ik mocht achter de mooiste sleepkist omhoog, hij steeg in ieder geval goed.

In de ochtend hadden we met de te vliegen afstand een uiterlijke starttijd van rond 3 uur bedacht. Voor de start was het stijgen nog niet zo sterk en de basis steeg ook niet zoals verwacht. Vanaf Heineken grond (we hebben geen passende vervanging gevonden) kregen we door dat de Cirrus er niet echt uit ging en dat het waarschijnlijk een afstands dag ging worden. Doortje en ik hadden elkaar gevonden voor de start en we besloten samen af te vliegen, rond 3 uur gingen we maar, de basis leek niet echt meer hoger dan 900m te stijgen. Op naar de eerste dikke plak waar we in een metertje weer naar de basis gingen, stukje verder vliegen we een goede bel in en kunnen we wat afstand van de volgers nemen. En dan ben je alweer aan het einde van Denemarken, wat gaaf die zee! Na het ronden van het keerpunt komen we Lilian tegen, die ons een mooi belletje voor de meren aanwees. Daarna begon het onder de plak te regenen en raakte ik de PI kwijt. Nu vloog ik ongeveer voorop met de TJ (Russische) nog in de buurt. Het pad naar het noordelijke keerpunt was goed onder een straatje door en ik had er best wel vertrouwen in. Na het ronden van het keerpunt moest ik alleen tegen de wind in en dan gaat het steken toch wat minder. Nog een belletje vlak na het keerpunt laten liggen, omdat ik dacht dat de volgende plukjes ook wel wat gaven, die deden het jammer genoeg niet en kwam ik toch te laag in een gebied waar het niet echt meer zat. Mooi grasveldje kunnen vinden om in te landen met super vriendelijke Denen die een hele beleving hadden op hun saaie zondag. En toen wachten op hoe ver de rest zou komen, bleek toch dat ik het goed gedaan had! Een dagoverwinning in de pocket, die pakken ze niet meer af! Doortje heeft een andere koers gevlogen na het keerpunt en eindigde net onder mij, een mooi Nederlands een-tweetje! Morgen blauw, weer eens wat anders.

Onze prestaties worden mede mogelijk gemaakt door

Gisteren stond de woei hard aan, 25 knopen wind en in de voorspelling wel afnemend naar het einde van de middag. Om toch een wedstrijd ritme op te bouwen hebben we de kist wel naar de grid gesleept. Na een aantal keer uitstellen van de start werd de opdracht toch gecanceld en hebben we de Au in haar pyjama weer terug gezet. ’s Avonds zou er een aerobatics display zijn voor de opening, maar die werd ook door de wind gecanceld. Het buffet kon wel met al die wind en we kregen heerlijke hapjes met van alles wat en de Denen houden van zoet, dus ook toetjes in overvloed. Er was een leuk bandje die voor een goede sfeer en dansmogelijkheid zorgden!

Vandaag was de eerste practice day waarop er echt een opdracht gevlogen kon worden, we hadden in de ochtend alleen ook nog de officiële opening in het nabijgelegen dorpje. De kist stond dus al voor de briefing in de grid met opdrachten geprogrammeerd. Na de briefing gingen we met zn allen richting Herning, om op een klein pleintje naar wat speeches te luisteren en de FAI vlag omhoog te zien gaan. Na een drankje en een zoete versnapering weer terug naar het veld en wachten tot de eerste start om 1400. De cumels stonden al aan de lucht en we hebben zin om te vliegen, een opdrachtje van iets meer dan 100 km, wat volgens de voorspellingen makkelijk moet lukken. Ze hebben hier wel de prijs gewonnen voor lelijkste sleepkist met een zelfbouw kistje van een lokale universiteit, zie foto.

Mooie sleepkist

De basis lag op ongeveer 1200m en na een paar keer klimmen ben ik samen met de W3 (voormalig wereld kampioene in de clubklasse) afgevlogen. Het eerste been ging aardig snel, nog niet een al te best pad, maar het was ook maar 13 km naar het eerste keerpunt. Daar draaide iedereen op minder dan een meter, dat vond ik een beetje weinig, dus dacht door naar een stadje op koers. Daar ging de LX af met airspace airspace, ik had niet alle oude airspace files uitgezet voor de dag en na een beetje prutsen toch gezien dat ik door kon vliegen. Ik kreeg niet echt een goede bel, had ik dan toch bij de groep moeten blijven? Toen zag ik kisten een paar honderd meter hoger over komen en dacht dat ik de verkeerde beslissing had genomen. Na een beetje zoeken kwam ik toch een aardige bel tegen en sloot de W3 op ongeveer dezelfde hoogte aan, niet echt wat verloren dus. Daarna gingen de anderen wat noordelijker op koers, wat ik niet helemaal begreep, maar ik dacht dat ze het wel beter zouden weten. Op een gegeven moment toch de groep verlaten en op koers richting het keerpunt waar ik de PI tegenkwam. Na het ena-laatste keerpunt vlogen we samen in een goede bel en kon ik weg op final glide, met nog iets van 40 km te gaan. Onderweg nog wat hoogte erbij getrokken en een mooie final glide naar het veld kunnen maken. 3 km is eigenlijk best wel dichtbij als je er eenmaal bent, dus na het passeren van de finish ring geen problemen om het veld te halen.

Uitzicht uit de Au

Uitzicht van de PI

Achteraf werd het later op de dag wat beter, wat ook aan de resultaten te zien is. De vliegers die een half uur later zijn gestart, zijn 10 km/uur sneller rondgevlogen. Een puntje voor de wedstrijd om misschien wat meer geduld te hebben bij het starten. Wel was ik sneller dan de W3 + teammaatje, maar misschien hebben ze wel een detour gemaakt om een ander deel van het wedstrijd gebied te bekijken, het is tenslotte maar een practice day. De (gigantische) bbq staat aan, team NL gaat eten, morgen de eerste wedstrijddag, we hebben er zin in!

Onze prestaties worden mede mogelijk gemaakt door

Vandaag was het eindelijk zo ver: Er kan gevlogen worden! Een opdracht van iets meer dan 100 km voor alle klassen om de omgeving te verkennen. Rond 1 uur stonden we klaar in de grid en moesten we nog een kwartiertje wachten tot de regen voorbij was, waarna Lilian als eerste weg mocht. Doortje en ik werden getrakteerd op een laagsleep tot ongeveer driekwart van het veld gevolgd door een vrij stijle klim tot 500m, de afkoppelhoogte. Het stijgen was aanwezig en de basis lag ongeveer op 700m, niet erg hoog met windsnelheden van 40-50 km/h.. Verder was er nog steeds aardig wat buienactiviteit, waar Natasja jammer genoeg middenin gesleept werd. Van alle gescoorde vliegers, durfde Doortje het verst met de wind mee te vliegen in de clubklasse, wel 8 gescoorde kilometers! Na ongeveer een uur vliegen kwam bijna iedereen weer naar beneden, wel fijn om alles even gecheckt te hebben en het veld/omgeving een keer van bovenaf te zien.

Vliegveld Arnborg

Vanavond hebben we een meeting gehad met een locale Deen over het weer en de Deense gronden. De invloed van de zee lijkt hier mee te vallen door het kleine verschil in temperatuur tussen land en zee, vaak blauwt het 5 tot 10 km voor de kust uit. Blauw weer noemde hij een Russian Roulette.. Harde wind (hopelijk iets minder dan vandaag) is hier wel gebruikelijk met een basis van 1000-1200 m en veel wolken straten :D. We verwachten een beetje vergelijkbaar met Nederland. De goede en slechte thermische gebieden zijn gemarkeerd op de kaart en we hebben een goed beeld gekregen over de condities in het wedstrijdgebied. Morgen lijkt weer regenachtig, we wachten het af!

Onze prestaties worden mede mogelijk gemaakt door